De afgelopen anderhalve week deed ik mee aan een programma om alle oude energieën, overtuigingen die niet meer bij me passen, in een sneller tempo los te laten. Om zo dichter bij de bron, mijn bron te kunnen komen.
Dank je wel Catherine voor de uitnodiging!
Elke dag een halfuurtje stil zijn en toelaten om de energie door me heen te laten stromen. Om die energie met en voor mij te laten werken. En ja, er kwam heel wat naar boven. Oude emoties, herinneringen, doemdenken, patronen waarin ik soms dreig te verstikken, … Ik had dromen die op het eerste zicht onsamenhangend leken. Tot ik dieper ging voelen en de betekenis ervan zag.
Ook nieuwe inzichten kwamen binnen. Stukjes die ik ergens al wist maar die nu helemaal mijn lichaam in konden stromen. Eén inzicht was heel sterk. Toen ik het voelde dacht ik dat mijn hart uit mijn lichaam zou springen. Zo sterk voelde het aan. Het had te maken met het feit dat de mensen die ik de voorbije jaren (in mijn voeger leven :)) naar me toetrok. Ze toonden me waar ik nog geen respect had voor mezelf. Gebieden waar ik een gebrek had aan zelfrespect. Met het bijhorende gevoel niet begrepen te zijn en geen respect te krijgen van die mensen. Die kwam echt binnen!!
De kers op de taart was op 11 november. Dan was er een gezamenlijke energie verbinding van een uur. Rustig liggend op bed met een zenmuziekje. Heel snel kon ik die energie door me heen voelen stromen. Een mooie warme stroom was het. Ik voelde vooral in mijn bovenlichaam dingen verschuiven, eerst ter hoogte van mijn bekken en buik, dan trok het naar boven naar mijn borstgebied om te stijgen naar mijn keel. Ook ter hoogte van mijn wangen en neusholte voelde ik van alles bewegen. Ik liet het gewoon toe, voelde wat het met me deed.
Bijna naar het einde toe, ging de energie terug naar mijn hartstreek. Eerst leek het alsof het daar donker werd, donkergrijze wolken stegen op vanuit mijn borstgebied. Eerst voelde het vreemd en raar, kwam de vraag ook in me op “he waarom nu die “donkere” energie?”. Na een tiental seconden zag ik vanuit mijn borstgebied, in die donkere wolken, witte vogels vliegen. Steeds meer vogels, ze vlogen steeds hoger en de vogels die erbij kwamen werden steeds groter.
Die vogels symboliseren voor mij vrijheid. Vrijheid die voor mij steeds belangrijker wordt. Ik mag vrij zijn, ik ben vrij. Ik mag doen wat ik hier op aarde te doen heb. Wat een ander daar ook van denkt of vindt. Ieder zijn mening, ieder zijn waarheid mét respect voor elkaar. Het gaf me zo een warm gevoel dat ik die vrijheid mag zijn! Dat die vrijheid al in me zit en nu naar buiten mag komen. Gesymboliseerd door de witte vogels. Ik mag mijn vleugels uitslaan en steeds hoger vliegen…
Vrij kunnen leven. Steeds meer gaan staan voor wie ik werkelijk ben, bevrijd van oude patronen, beperkende gedachten en emoties die mij niet meer dienen. De dans van het leven in vrijheid kunnen uitvoeren.
Hoe mooi is dat?
Ik wens je een week waarin je jouw vleugels mag uitslaan. Een week waarin je mag voelen wat vrijheid voor jou betekent en stappen zetten richting jouw vrijheid met respect voor jezelf en de ander!
Warme knuffel
Gudrun
#vrijheid #respect #jevleugelsuitslaan #energie #bewustwording #bewustzijn #vrijzijn #jezelfzijn #zijn #voelen #beperkendegedachten #patronen #overtuigingen #leefjevrij
Commenti