Als kind was je misschien bang van monsters onder je bed. Steevast werd je verteld dat monsters niet bestaan. In vele gevallen werd er misschien onder je bed gekeken… geen monsters!
Ik trap waarschijnlijk een open deur in als ik zeg dat “monsters” in je hoofd zitten. “Monsters” die een korte tijd met je meestappen, “monsters” die een langere tijd met je meestappen en zelfs “monsters” die een heel leven met je meestappen (omdat je je niet bewust bent van dat monster).
Wat zijn “monsters” dan?
Monsters kunnen beperkende overtuigingen zijn die je met je meedraagt, patronen die je hebt overgenomen van anderen, spanning en stress in je lichaam, emoties die je hebt opgeslagen, pijn, ziekte maar ook moeilijke mensen, althans mensen die jij als moeilijk bestempeld. Het kunnen kleine issues zijn maar het kunnen ook (hele) grote issues zijn.
Hoe kunnen we de strijd aangaan met die monsters? (om het in ego-taal te zeggen)
De enige weg om die monsters te bestrijden is de weg naar binnen. Niet met de vinger blijven wijzen, jij, jij, jij bent de schuldige. Het gaat hier niet over schuld, wel over een energie die jij (onbewust) aantrekt.
De eerste stap om de “strijd met de monsters” aan te gaan is de monsters te zien. Ze te herkennen en te erkennen (slecht 1 letter maar een wezenlijk verschil). Het moment dat je bewust bent van wat er speelt, kan je er vol mededogen naar kijken. Je ziet het, je bent je er bewust van, je laat het helemaal toe, je omarmt het en zo kan het jou loslaten.
Niet van elk monster ben je onmiddellijk bevrijdt, soms komen ze nog even terug, duurt het nog een tijd voor ze niet meer brullen. Ook dan mag je vol geduld en mededogen naar jezelf kijken. Humor kan een bevrijdende factor zijn.
De grote uitdagingen in jouw leven, zijn de lessen waarom jij hier op aarde bent gekomen. Jouw ego wil het houden zoals het is, Jouw ziel wil groeien. Die lessen kunnen pijn en verdriet met zich meebrengen misschien wel boosheid, dat mag. Blijf niet in die emoties hangen, kijk verder dan de emotie, kijk naar de les die er voor jou inzit.
Een les die je helemaal aanvaard en geleerd hebt, die hoeft niet meer terug te komen…
Als er zogezegde daders in het spel zijn, kijk ook vol mededogen naar die “daders”. Ga voorbij schuld en schaamte, emoties die hoogst waarschijnlijk naar boven komen bij het kijken naar de monsters. Dat mag, blijf ook hier niet in hangen.
Elk monster groot of klein, wil gezien worden. Misschien is dat monster in het begin heel mooi verpakt (een dino in maatpak :)) en zie je het niet tot later je ogen opengaan. Dan wordt duidelijk wat je mag zien, welke patronen, welke energie je met je meedraagt.
Het is ook zo niet zo dat eens je een monster hebt aangepakt, er geen monsters meer naar boven komen. Het is wel zo dat je de weg leert kennen. Je leert de weg om het monster te bevechten, ik spreek niet graag van vechten maar kom niet bij een betere term. Het is ook ego taal waarin we zijn groot gebracht. Je gaat de strijd aan omdat je nog controle wil. Misschien mag je ook het strijden los laten. Hoef je niet meer te vechten. Zien, aanvaarden en omarmen zodat ook dat monster uit je leven mag verdwijnen.
Door de monsters uit te nodigen in je leven, word jij krachtiger. Jouw innerlijke kracht groeit. Samen met die kracht word je ook zachter. Je hart gaat open, je hebt veel meer mededogen en liefde voor jezelf en voor je medemens. Is dat niet net wat de wereld nodig heeft?
Ik wens mensen om je heen die vol liefde en mededogen naast je staan!
Ik wens je een week van zien, een week van aanraken en geraakt worden. Een week van naar binnen keren en naar buiten uitstralen.
Warme (of misschien liever verfrissende) knuffel
Gudrun
Comments