top of page

Waarom worden we boos?


Boosheid is een emotie waarvan we meestal niet geleerd hebben hoe ermee om te gaan. Als een kind verdrietig is, wordt het getroost, geknuffeld, mag het op de schoot zitten, wordt er mee gepraat. Als een kind boos is, willen we dat het liefst zo snel mogelijk weer rustig is. Soms wordt het zelfs berispt of gestraft voor die boosheid. Dan leer je als kind al heel snel dat je boosheid beter niet toont…

Waarom worden we boos?

Misschien denk je dat een ander boosheid bij jou veroorzaakt door zijn/haar woorden of gedrag. Die ander drukt bij jou op een knopje waardoor boosheid ontstaat. Het is een spiegel die de ander jou voorhoudt, een spiegel van de pijn die in je leeft. Je wordt dus eigenlijk boos omdat er een oude pijn wordt aangeraakt. Een oude pijn waar jij niet mee om kan.

Stel je voor dat iemand op een (open) wonde drukt, dan doet die nog meer pijn. Dus als iemand die oude pijn (die wonde), die diep in je zit, aanraakt door iets te zeggen of iets te doen dan komt die pijn weer naar boven.

Waarom schreeuwen we als we boos zijn?

Veelal omdat we die pijn willen overstemmen, we willen haar niet voelen. Door te schreeuwen, verdwijnt die pijn weer. Althans dat denken we… we zetten hem weer even ‘on hold’, we zetten hem weer vast in ons lichaam. Tot iemand anders haar een volgende keer weer aanraakt.

We kunnen ook schreeuwen omdat we gelijk willen halen. Omdat we de ander willen overstemmen. Als je boos bent, ben je meestal niet meer voor rede vatbaar. Dan lukt praten meestal ook niet, dan gaat het echt over schreeuwen.

Mag je dan niet boos zijn?

Ja natuurlijk mag je boos zijn. Boosheid is een emotie die plots naar boven komt. Als je echt wil dealen met boosheid, dan mag je dealen met die oude pijn die in je zit. Die pijn durven voelen, dat duurt echt niet zo lang. Die pijn mag je omarmen.

Stel je voor dat een vriend(in) op je deur klopt en een boodschap voor je heeft. Dan laat je die vriend(in) toch niet buiten staan? Je mag jouw boosheid als een vriend zien, die boosheid wil je iets vertellen. Laat jij ze binnen?

Boosheid wordt dus niet echt veroorzaakt door de actie of woorden van de ander. Het is iets wat al in je zit en door de ander wordt aangeraakt. Door er op een liefdevolle manier mee om te gaan, de boosheid te omarmen, de boosheid te zien voor wat zij is, zie je werkelijk de boodschap. Je mag zonder oordeel naar die boosheid in jezelf kijken. Misschien kan je ook terug keren naar het moment dat je die boosheid of pijn voor de eerste keer voelde. Hoogst waarschijnlijk is dat van in je kinderjaren en is die al vaak naar boven gekomen. Maar iedere keer heb je haar weer weggeduwd, ondergedompeld.

Stel je eens voor dat jij een bal heel lang onder water houdt. Je blijft met alle kracht die bal onder water duwen omdat je niet wil dat hij aan de oppervlakte komt. Zie die bal eens als jouw boosheid, krampachtig duw je die steeds dieper. Je wil die boosheid niet zien, je wil er niet naar kijken. Dan op een bepaald moment ben je even verstrooid en heb je de kracht niet meer om die bal, die boosheid naar beneden te duwen en dan spat die bal, jouw boosheid dus, volle kracht naar boven. Dat geeft een grote schok. Zie die bal uit het water naar boven spatten. Dat gebeurt ook met jouw boosheid als je hem zolang hebt weggeduwd. Dan spat die ineens in het rond en iedereen die erbij is, zal het geweten hebben.

Volgende keer als je boosheid voelt opkomen, probeer die niet onder water te duwen. Blijf bij het gevoel van boosheid, ga er helemaal in. Omarm de boosheid, voel haar helemaal, laat ze volledig toe, zodat ze los kan laten.

Belangrijk is ook om kinderen, hoe klein ze ook zijn, te leren omgaan met boosheid. Kinderen mogen boos zijn, anders zetten ze dat gevoel vast in hun lichaam. Dan weet je wat er later gebeurt…

Laat een kind boos zijn, geef het die kans. Leer het op een aanvaardbare manier met boosheid om te gaan. Boos zijn mag, iets kapot maken of iemand pijn doen kan niet.

Zoek samen naar een manier om die boosheid te uiten, stampen op de grond, slaan op een kussen, even schreeuwen tegen de muur, huilen, …

Ga maar bij jezelf te rade, wat wou jij doen als kind als je boos was? Hoe kan je dat overbrengen op jouw kind(eren)? Wees creatief. Probeer niet te praten met een kind als het boos is. Wacht tot het weer rustig is en de boosheid gezakt is. Praat dan over het boos zijn, probeer er achter te komen wat hem/haar boos maakt. Leer ze ook met die emotie om gaan. Dan zullen ze als volwassenen makkelijker door boosheid heen gaan.

Ik wens jouw een week vol magie. Een week waarin jouw emoties er volledig mogen zijn. Een week waarin de energie mag stromen. Een week waarin JIJ volledig mag Zijn.

Warme knuffel

Gudrun



47 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

bottom of page