Als er in jouw kindertijd iets heftigs gebeurt, weet je (in de meeste gevallen) niet hoe ermee om te gaan omdat je het niet geleerd hebt. De pijn die je voelt (die als volwassene banaal kan lijken) is te intens en je duwt die opzij. Je bouwt stilaan een muurtje rondom jouw hart. Die (spreekwoordelijke) muur kan geleidelijk aan heel dik, hoog en ondoordringbaar worden. Je wordt hard en leeft niet (meer) vanuit je hart. Nu is het de tijd om die muur rondom jouw hart te laten af

Als je tegen een spreekwoordelijke muur opbotst, heb je er al eens aan gedacht om te kijken welke innerlijke muren je voor jezelf hebt opgetrokken? De eerste stenen van zo een muur worden gelegd in de kindertijd. Muurtjes worden rondom je hart gebouwd om jezelf te beschermen zodat je de pijn die op je afkomt niet hoeft te voelen. Gevoelens worden zo onderdrukt…Regelmatig komt er een nieuwe steen op jouw muur tot je een stevige muur hebt opgetrokken. Niemand komt er nog in, je

Enkele thema’s in mijn leven lijken steeds weer op te doemen. Het is iets ouds, iets wat mijn ziel al eeuwenlang meedraagt. Het wordt tijd om het nu écht aan te kijken. Tijd om het te doorbreken en te transformeren naar iets ‘hogers’. Niet oppervlakkig en vanuit de verte even gluren maar dichtbij mezelf en in de diepte voelen wat er speelt. Het moment dat ik dit beslis voor mezelf, komt het universum in actie en gebeuren er intense maar ook hele mooie dingen… Eén thema speelt

Soms voel je je totaal ontredderd, lijkt het alsof de grond onder je voeten wegzakt en je in een diep gat valt. Je weet het even niet meer. Je kan er niet bij… Misschien is dat net de plaats waar je ‘moet’ zijn? In de diepste afgrond van jezelf? Om tegen te komen wat daar is opgeslagen en onbewust nog in jou leeft? Kijken, zien, voelen zonder in te grijpen in de stilte van jezelf het mag er allemaal zijn En jou vertellen wat je eigenlijk al wist maar niet naar durfde te kijke

Soms betrap ik mezelf erop dat ik na een telefonisch of een schriftelijk contact bepaalde aannames heb over die persoon. Ik maak me vanuit dat telefoontje of die email een voorstelling van de persoon. Als ik die dan in levende lijve ontmoet, dan blijkt dit meestal niet te kloppen… Misschien herken je dat? Die aannames komen vanuit de mind. Je hoort iets, je leest iets en stelt je er direct iets bij voor. Die voorstelling heeft meestal niets met de werkelijkheid te maken, maar

Word jij wel eens geraakt door film, muziek, dans, één of andere performance, de magie van de natuur, … Voel je dan jouw lichaam zinderen? Elk zintuig dat deelneemt, elke cel in jouw lichaam die geniet, misschien krijg je wel kippenvel, … Mag een ander persoon jou raken? Staat je hart open, durf je te voelen wat de ander in jou aanraakt? Of ben je bang voor dat gevoel? Of liggen er sluiers rondom jouw hart waardoor je je afsluit voor elke vorm van ‘aanraken’? Heb je misschien

Hoe ontstaat ruzie? Vallen er bij jou soms hoge woorden? Of trek jij je liever terug, zeg je niet veel en krop je alles op, omwille van de lieve vrede? Beide situaties zijn niet ideaal. Het is belangrijk om je eigen mening te kunnen zeggen, om jezelf te uiten en misschien even te ventileren, liefst op een open, eerlijke en liefdevolle manier. Hoe ontstaat ruzie? Ruzie ontstaat als er een verschil van mening is en als je de ander raakt in zijn/haar pijn en frustraties. Als je

Als iemand iets doet of zegt waardoor jij pijn ervaart, lijkt het alsof de ander jou pijn doet. In realiteit raakt de ander enkel een pijn aan die al bij jou aanwezig is. De ander is de trigger van jouw pijn. De ander doet jou geen pijn. Hij/zij raakt een oude wonde aan, duwt op een knopje waardoor jouw pijn wordt geactiveerd. Die pijn is meestal oud, ontstaan in de kindertijd of misschien meegenomen uit een vorig leven. Die pijn draag je met je mee, meestal goed verstopt. Al

Enkele weken geleden volgde ik een online cursus bij “mijn leraar”. Op een bepaald moment werd gezegd “kijk eens naar je kindertijd”. Het was niet een antwoord op een vraag of ervaring van mij maar het triggerde me wel want ik kwam niet bij ervaringen uit mijn kindertijd. Ik kwam er wel bij dat ik me niets van mijn vroege kindertijd, tot ik een jaar of zes zeven was, kan herinneren. Ik heb die ervaringen verdrongen, van me weg geduwd omdat er in mijn beleving iets zat dat nie

In mijn tienerjaren kreeg ik van een leraar te horen dat ik niet kon schrijven. No big deal zou je zeggen en op zich is het dat ook niet. Maar ik ben het gaan geloven. Ik ben gaan geloven dat ik niet kon schrijven. Sterker nog, ik ben gaan geloven dat mijn mening niet belangrijk was, ik ben gaan geloven dat wat ik zei niet belangrijk was. Stilaan heb ik de overtuiging gevormd dat een ander het beter kon dan ik, dat een ander het beter deed dan ik, dat een ander het beter kon

Stel je eens een gezin voor met vader, moeder en drie kinderen. De kinderen zijn al het huis uit, zijn dus oud genoeg om zich een eigen beeld te vormen. Vraag aan hen elk afzonderlijk “Wie is je moeder?” “Hoe ervaar jij je moeder?”. Je vraagt hen dus om een omschrijving van hun moeder te geven. Vraag dan aan de partner om zijn vrouw te omschrijven. Wat zal je dan merken, het lijkt alsof deze vier mensen het over een andere vrouw hebben. Sommige dingen zullen overeenkomen maar

Je mag best trots zijn op jouw meditatieboek. Je mag best trots zijn op wat je doet. Je mag best trots zijn op wie je geworden bent. Dat zijn woorden die ik de laatste tijd wel meer hoor. Maar waarom kan ik het dan niet écht voelen? Enkele maanden geleden waren we bezig met de opnames van de meditaties, Dimitri, de klankman was zo enthousiast over mijn stem, mijn teksten, de rust die ervan uitging, over het geheel. Hij was precies enthousiaster dan ik. Vele mensen die mijn me

Het voorbije weekend had ik wat ongemak en pijn ter hoogte van mijn rechterborst. Het is iets ouds en ik dacht dat het weg was. Maar af en toe komt het nog eens de kop opsteken, komt het nog even piepen. Nu wist ik, voelde ik dat het tijd was om echt te luisteren wat het mij te vertellen heeft. Toen ik die avond in bed lag, ben ik heel bewust met mijn aandacht naar die pijnlijke plek gegaan. Een tijd heb ik mijn aandacht daar gehouden, gepraat met mijn lichaam en gevraagd wat

De vele love songs en de romantische films tonen het ons al: Je hebt de andere nodig om liefde te voelen. Zonder de ander voel je je verloren… Maar is dat wel liefde? Hoe zou het zijn als twee individuen elkaar écht ontmoeten? Een onbeschreven blad Je komt op aarde als een ongeschreven blad, al van in de kindertijd komen er heel wat gaatjes, frommeltjes en krabbeltjes op je blad. Als je dan iets ouder bent, ga je op zoek naar iemand die vouwen plat kan strijken, iemand die de

Als ik mijn leven zelf creëer, als ik de creator van mijn leven ben, waarom trek ik dan nog situaties aan die niet bij mij lijken te passen? Dat is een vraag die al een tijdje in mijn hoofd spookt. De creator van jouw leven zijn als alles goed loopt, is een leuk idee. Als er echter dingen zijn die niet lopen zoals jij het wenst, wijs je liever naar de ander, denk je vaak dat het aan de ander ligt. Mensen, situaties die in jouw leven voorbij komen die zorgen ervoor dat jij wee

"De haan maakt meer lawaai dan de kip die het ei legt" Joe Chandler Harris Geef jij wel eens kritiek op een ander of op jezelf? Krijg jij wel eens kritiek? Hoe voelt het voor jou? Ik kan jou vertellen voor mij voelt het niet fijn. Maar ik zie het steeds vaker als een kans om te groeien. Te kijken wat die kritiek mij werkelijk vertelt. Als er kritiek naar je wordt gespogen dan ga je heel vaak mee in de energie van de ander. Dan uit je jouw frustraties, word je misschien wel bo

We zien de dingen niet zoals ze zijn, we zien de dingen zoals wij zijn… Hoe verder ik kom op mijn spirituele pad, hoe beter ik de realiteit van de dingen zie. Vanuit het aardse zie je drama, conflict, dingen die niet goed lopen. Vanuit het hogere heb je een andere kijk op de “dingen”, dan zie je de realiteit van de dingen. Dan zie je dat je bepaalde dingen voor waar hebt aangenomen, die helemaal niet waar zijn. Dan zie je dat er bepaalde mensen in je leven zijn die niet bij j

Boosheid is een emotie waarvan we meestal niet geleerd hebben hoe ermee om te gaan. Als een kind verdrietig is, wordt het getroost, geknuffeld, mag het op de schoot zitten, wordt er mee gepraat. Als een kind boos is, willen we dat het liefst zo snel mogelijk weer rustig is. Soms wordt het zelfs berispt of gestraft voor die boosheid. Dan leer je als kind al heel snel dat je boosheid beter niet toont… Waarom worden we boos? Misschien denk je dat een ander boosheid bij jou veroo

Een cirkel rondom je trekken, jezelf in een luchtbel of een bubbel plaatsen, een roos tussen jou en de ander plaatsen, dat zijn allemaal technieken om jezelf te beschermen. Volgens mij een spirituele begoocheling. Door jezelf te beschermen sluit je je af van de energie die jou doet wankelen maar ook van de energie die jou kracht, licht en liefde geeft. Door je af te sluiten raak je de verbinding kwijt, de verbinding met jeZelf, met het hogere en met de mensen rondom jou. Net

Echt luisteren is zoveel meer dan horen wat er gezegd wordt. Echt luisteren is ook de boodschap achter de woorden horen, begrijpen. Echt luisteren is de boodschap die de ander voor je heeft, kunnen ontvangen. Echt luisteren houdt in dat je je openstelt, je verbindt met de ander. Je hebt mededogen terwijl je luistert. Je toont dat je luistert, door een knikje, een lach of misschien stel je wel een vraag om iets beter te begrijpen. Luisteren houdt niet in dat je ingrijpt in het