top of page

Jong geleerd


Boosheid, is dat iets waar jij hebt leren mee omgaan?

Of werd dat niet getolereerd en stopte je die liefst zo ver mogelijk weg?

Kinderen kunnen nogal eens boos reageren… Laat jij dat toe? Mogen ze boos zijn of wordt dat afgeremd? Boos zijn is iets wat je mag leren, liefst als kind. Een kind dat boos is kan stampen, schreeuwen, je vernietigend aankijken, zich op de grond gooien, … En dat mag. Boosheid mag er zijn en jij mag daarbij liefdevol aanwezig Zijn.. Laat het kind maar boos zijn, laat het die boosheid uiten op zijn/haar manier. Jij mag daarbij wel enkele grenzen aangeven vb niemand pijn doen en niets kapot maken. Een kind mag boos zijn, dat wil niet zeggen dat het daarom zijn zin krijgt.

Ik kwam er deze week achter dat ik echt boos zijn nooit heb toegelaten. Ik heb het als kind niet geleerd, het werd niet getolereerd… Ik kon wel eens roepen of een frustratie uiten maar die diepe beleving van boosheid heb ik zelden bewust gevoeld…

Achter mijn verdriet, waar ik makkelijk bij kan, zat boosheid verscholen. Dat inzicht kwam naar me toe…Die boosheid heb ik niet naar buiten toe geuit maar wel diep gevoeld. Eerst een knagend gevoel ter hoogte van mijn borst, ik kreeg het warm en voelde een stroom vanuit mijn buik omhoog trekken naar mijn hoofd tot erbuiten, met diep van binnenuit een ‘godverd…’

Waar die boosheid vandaan kwam weet ik niet, op wie die gericht was ook niet maar die innerlijke beleving was sterk en nadien voelde ik me opgelucht. Iets wat ik had opgeslagen mocht er (eindelijk) uit.

Als boosheid niet getolereerd wordt, niet gevoeld mag worden dan ga je je daarnaar gedragen. Als ik naar mezelf kijk dan was ik het lieve, kleine meisje, de tiener die deed wat van haar gevraagd en verwacht werd en er zelfs nog een schepje bovenop deed, de lieve echtgenote, de lieve mama… Ik verdrong mijn boosheid om de liefde van de mensen rondom mij niet te verliezen… en verloor daarmee (een stuk van) mezelf.

Dus als jouw kind of een kind dat jou wordt toevertrouwd boos is, laat die boosheid er maar zijn, ook als dat ongemakkelijk voelt voor jou. Ook jij kan er veel uit leren, op de eerste plaats hoe jij naar boosheid kijkt en of het er bij jou mag zijn. Je hoeft daarbij niets of niemand aan te vallen, wel de beleving in jezelf toelaten. Enne jong geleerd…

Wens jou een prachtige week waarin je elke emotie die de kop op steekt, durft te beleven.

Liefdevolle knuffel

Gudrun



105 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

bottom of page