Gedachten, ze kunnen je maken of ze kunnen je kraken. Ze kunnen jou in de zevende hemel brengen of in de diepste afgronden van de hel. Afhankelijk van wat je denkt, hoe je het denkt, hoe vaak je het denkt. Waar wil jij vertoeven?
Soms zit je in een situatie waarvan je al een hele tijd voelt dat het zo niet langer kan. Toch blijf je erover nadenken, blijf je tobben, je bent bang om een beslissing te nemen. Bang omdat de situatie waarin je zit, die je toch enige zekerheid en veiligheid geeft (althans dat denk je), bang om ook die veiligheid, die zekerheid te verliezen.
Uiteindelijk omdat het gevoel te sterk wordt omdat je voelt, nu moet ik echt beslissen, neem je een beslissing. Dan ga je tobben over de beslissing die je genomen hebt. Is het wel de juiste beslissing? Deed ik er wel goed aan? Wat als ik dit of dat had gedaan? Zo blijf je maar doorgaan met die gedachten. Die gedachten houden je ver weg van wat je voelt. Het was jouw gevoel dat aangaf dat er iets niet juist zat, jouw gevoel probeert jou een andere richting in te sturen omdat het weet dat dit beter is voor jou. Jouw gedachten houden je in de situatie waarin je nu zit. Je houdt jezelf tegen ook al weet je dat dit niet goed voor je is.
We hebben niet geleerd om te luisteren naar ons gevoel. We hebben geleerd om realistisch te zijn, om onze gedachten te volgen. Om met ons hoofd te denken ipv met ons hart en ons lichaam te voelen wat voor ons belangrijk is.
De hele maatschappij is op denken gericht en zorgt ervoor dat wij onze ratio versterken. Al vanaf onze kindertijd kunnen we eigenlijk niet doen wat we graag zouden willen doen. Ons voelen wordt ingetoomd en we leren om te denken. Dan eigenlijk nog niet te denken voor onszelf maar om te denken zoals de maatschappij denkt, om het collectieve te volgen en niet om onze eigen weg, ons eigen pad te volgen.
Daarom lopen zoveel mensen na een tijdje vast want heel veel mensen hier op aarde zijn gevoelsmensen maar ze werden afgeleerd om naar dat gevoel te luisteren en dan voel je zoveel tegenstrijdigheden. Dat gevoel vertelt je iets helemaal anders dan de gedachten die je werden aangeleerd. Dan ga je twijfelen. Je voelt dat het anders kan en mag maar je denkt dat je moet volgen wat je bent aangeleerd.
Wat als je nu eens zou zakken vanuit je hoofd in jouw lichaam? Wat als je die gedachten nu gewoon kon observeren? Te zien dat ze er zijn, en ze mogen er zijn, maar jij hoeft er geen verhalen rond te maken. De gedachten komen en gaan en jij laat ze voorbijdrijven. Je blijft er niet in hangen, je gaat er niet in mee.
Graag geef ik je enkele tips mee om uit je hoofd te stappen:
Uit je hoofd stappen is eigenlijk heel eenvoudig, dat kan door diep in en uit te ademen vanuit je buik. Zo zak je stilaan in jouw lichaam. Elke gedachte die voorbijkomt, laat je voorbij drijven. Telkens opnieuw ga je met je aandacht naar je ademhaling, zo voel je dat je rustiger wordt. Een goeie wandeling, even in de natuur zijn, zorgt er ook voor dat je weer in je lichaam komt. Je voeten stevig op de grond zetten, een paar keer stampen, een warme douche waarmee je alle negatieve gedachten meegeeft met de waterdruppels zijn allemaal hulpmiddeltjes. Het zijn allemaal heel eenvoudige “technieken” die je overal kan toepassen. Eenvoudige dingen die jouw leven kunnen veranderen.
Weet dat jij kan kiezen met welke gedachten je meegaat. Kies je voor de gedachten die jou in het verleden houden, de gedachten die zich bezig houden met de toekomst? Of volg je wat er nu is? Die creatieve gedachten die je de weg naar jouw pad tonen? Die gedachten die je dichter brengen bij wie jij bent. Weet dat jij kan kiezen met welke gedachten je meegaat. Weet ook dat jij met jouw gedachten jouw werkelijkheid creëert. Kies heel bewust welke gedachten je volgt. Je bent de hele dag in gesprek met jezelf via jouw gedachten. Maak jij er een opbouwend, creatief gesprek van?
Ik wens je een fijne week, vol creatieve gedachten die je bewust in actie kan omzetten.
Warme knuf
Gudrun