Deze week werd ik geconfronteerd met een oud patroon van mij, eentje waarvan ik dacht dat het was opgelost. Eentje waarvan ik dacht dat nooit meer…
Eerst had ik het niet door, ik dacht dat het goed voelde en ging er helemaal in mee. Er kwamen wat vragen in me op maar die werden volgens mij op een positieve manier uitgeklaard. Ik kon vrede nemen met de antwoorden. Tot er iets tot er iets kwam waardoor ik me afvroeg, klopt dit wel? Voelt dit echt goed voor mij? Of wil ik het té graag?
Dan pas ging ik even zitten, pas op de plaats. Even van op een afstand op de voorbije week en de gebeurtenissen die hiermee te maken hebben terug kijken. Even kijken naar wat er echt allemaal was. Zonder oordeel naar mezelf toe, zien wat er was en vooral even terugkijken naar mijn energie op dat moment, naar wat ik voelde in mijn lichaam. De hele film speelde zich voor me af. Scene voor scene kwam weer terug.
Door zo bij alles stil te staan kon ik voelen en zien dat mijn lichaam eerder en zelfs al van in het begin signalen had afgegeven. Ik kreeg al signalen die mij toonden of in ieder geval wilden tonen dat dit niet goed was voor mij. Er was een trilling in mij die mij precies vertelde wat ik nodig had maar ik had dit genegeerd (vanuit een oud patroon). Dit werd me zo duidelijk door even afstand te nemen, door de voorbije dagen vanop een afstand te bekijken.
Mijn lichaam (en ook dat van jou) toont je feilloos aan wat je mag doen, alleen luisteren we niet altijd.
Mijn ego kwam kort daarna op de proppen en vertelde me dat ik bijna in de val was gelopen. Dat ik mij weer had laten meeslepen in dat oude patroon. Dat ik het nu nog niet had geleerd. Hoe lang moet dit zo nog doorgaan? Bijna werd ik boos op mezelf. Tot mijn ziel me liet beseffen dat ik weer een les had geleerd. Dat ik het allemaal al weet en dat ik nog meer mag leren luisteren naar die diepe stem in mij.
Door mijn energie te verhogen werd de situatie ook mooi opgelost, zonder dat ik nog iets hoefde te “doen”. Want vanuit een oud patroon wou ik alweer iets doen :). Nu weet ik weer, ik mag Zijn!!
Wat zit het universum toch mooi in elkaar. Elke dag weer mogen we leren, elke dag weer iets dieper kijken en onszelf beter leren kennen.
Ik ben zo dankbaar dat ik in aanraking kwam met yoga en meditatie die me leerden om op een andere manier naar “de dingen”, nar het leven te kijken. Dankbaar ook dat ik dit mag doorgeven aan anderen…
Ik wens jou een week vol mooie lessen, een week waarin jij mag groeien en steeds dichter komt bij de ware jij!!
Liefs
Gudrun
Comments