Wat zijn kinderen toch ongelooflijk mooie wezentjes. Speels en onbevangen staan ze in het leven. Ze kijken bewonderend naar de wereld, zien nog de magische momenten van het leven en genieten van elk moment.
Tot het moment dat volwassenen zich met hun leven gaan bemoeien. Met de beste intenties uiteraard. We leggen kinderen allerlei grenzen op onder het mom dat het noodzakelijk is om in het leven te kunnen staan. Kinderen moeten voldoen aan onze verwachtingen en verlangens. We willen dat de kinderen in onze leefwereld stappen. Doen wat de grote mensen wereld van hen verwacht. Heb je er al eens bij stil gestaan dat we daardoor de kinderen hun eigenheid ontnemen? Hun uniciteit wordt in de kiem gesmoord, ze moeten net zijn en doen zoals alle anderen. En op volwassen leeftijd gaan ze dan weer op zoek naar zichzelf. Omdat ze door de vele aanpassingen aan en verwachtingen van de buitenwereld niet meer weten wie ze zijn en wat ze hier op aarde te doen hebben.
Hoe anders zou het zijn als wij ons in de leefwereld van het kind konden verplaatsen? De wereld zien door de ogen van een kind. Elk moment laten komen zoals het komt, het magische van de dingen kunnen zien. Vol verwondering kijken naar dat wat we zien alsof we het voor het eerst zien. Onze emoties durven tonen zonder bang te zijn dat iemand dat gevoel in de kiem smoort, …
Niet alleen onze kinderen maar ook onze innerlijke kinderen worden hierdoor gevoed.
Kinderen leren niet alleen van volwassenen, ook wij als volwassen kunnen heel veel van kinderen leren. De kinderen van deze tijd komen ons volwassenen tonen dat het ook anders kan. En soms botst dat. Voel op dat moment wat er in jou geraakt wordt. Die kinderen zijn zo onschuldig maar kunnen knoppen in ons raken die we voor onszelf mogen onderzoeken.
Kinderen hebben ook grenzen nodig vooral voor hun eigen veiligheid. Heel belangrijk voor hen is dat ze mogen exploreren en altijd terug kunnen vallen op de liefde en het vertrouwen van hun ouders. No matter what.
Dit is wat kinderen nodig hebben, veel liefde, vertrouwen dat ze het kunnen, dat ze het waard zijn en dat ze vooral zichzelf mogen zijn. Zo groeien ze op naar volwassenheid met een positief zelfbeeld en het vertrouwen dat ze kunnen worden wat ze maar willen.
Ik wens jullie een week vol onbezonnen, magische momenten die je liefdevol en vreugdevol mag beleven. Jij bent het waard!!
Warme groet
Gudrun