De kortste weg

Als je met de auto ergens naartoe wil en hoe je op de bestemming komt is jou niet duidelijk dan gebruik je de gps. Daar kan je kiezen de kortste weg of de snelste weg. De kortste weg leidt je via kleinere, rustiger wegen waardoor je meestal langer onderweg bent. De snelste weg is meestal langer maar je zoeft er heen waardoor je sneller ter plaatse bent.

Jij beschikt over een innerlijke gps die jou leidt, die jou de weg toont. Misschien ben je geneigd om een shortcut te nemen om sneller en via de korte weg jouw bestemming te bereiken… Laat me jou even uit de illusie halen, die shortcut bestaat niet. Er is geen toverformule die je zomaar ter plaatse brengt. Je zal de weg mogen afleggen, als je je ogen opent, met open hart op weg gaat, verbindingen legt en de magie die er is, toelaat dan is het een prachtige weg. En de weg is minstens even belangrijk als de bestemming.

Onderweg kom je obstakels tegen, misschien wegomleggingen, ongevallen, wegversperringen, opstoppingen, … Hier heb ik het in het dagelijkse leven dan over uitdagingen, pijn, emoties die de kop op steken, frustraties, discussies, ruzies, … Zij zijn een wegwijzer voor jou, eentje om naar binnen te keren. Je kan dan proberen om een andere weg te nemen, lees: vluchten, controle willen nemen, stil blijven staan. Of voor een andere bestemming kiezen en jouw gps opnieuw instellen. Maar ook daar kom je die obstakels weer tegen, ze willen je namelijk iets vertellen en helpen jou om jouw bestemming te bereiken.

Je kan niet om de emoties en pijn heen, je kan er niet overheen en al helemaal niet achterom. Er is maar één weg die echt effectief is en die is er doorheen. Wat er ook gebeurt, voel wat het met je doet. Laat het door je heen stromen ook al is het op het moment zelf niet fijn, laat het toe, accepteer dat het er is. Je hoeft het niet naar buiten te gooien maar werkelijk in jezelf te voelen en toe te laten, elke emotie, elke pijn, elke gewaarwording die iets met je doet. Dat is volgens mij de kortste weg… Als je pijn niet wilt of durft voelen dan blijf je die vast houden én blijf je lijden. Als je door de pijn heen gaat, word je geleid naar jouw bestemming.

Uit ervaring weet ik dat het meestal niet gaat over niet willen maar over niet durven. Wat gaat er gebeuren als ik die pijn toelaat? Hoeveel pijn moet ik nog meer verdragen? Wat als die beerput opengaat?…

Denk dan even aan de bal die je onder water wil houden (emoties en pijn onderdrukken). Het kost je hopen energie en de bal blijft duwen om naar boven te komen. Tot je op het punt van uitputting komt en er geen tegenhouden meer aan is, dan spat de bal hoog en krachtig uit je handen. Als je de bal laat drijven (mee met de stroom en alles durven voelen) dan blijft het rustig(er).

Ik wens je een week waarin je open staat om elke gewaarwording door je heen te laten stromen en je te laten leiden op jouw pad.

Liefdevolle knuffel

Gudrun