De voorbije week voelde ik een drang, een enorme behoefte naar een gesprek met mijn papa. Nu is mijn papa al 9 jaar overleden, dus fysiek is dat niet mogelijk. Toch bleef die drang, dus heb ik mij in stilte neergezet en contact met hem gemaakt. Ik voelde dat hij er was en luisterde. Ik kon met hem praten over wat ik miste in mijn kinderjaren en in mijn jeugd. Over wat ik zo graag van hem had gekregen. Hoewel hij woordelijk niets terug zei, kwamen er wel heel wat inzichten bij