Alles wat ik nu meemaak (en bij uitbreiding alles wat op mijn pad kwam en ongetwijfeld nog zal komen) is een uitnodiging om dieper te zakken in mezelf. Om mijn vrouwelijke energie aan te wakkeren en van daaruit te leven.
Een uitnodiging om niet alle gedachten te geloven maar om ze te zien voor wat ze zijn, een energie die voorbijkomt waar ik in de meeste gevallen niets mee ‘moet’. Om uit te zuiveren wat ik al die tijd (over mezelf) geloofd heb en toch niet helemaal blijkt te kloppen…
Een uitnodiging om helemaal uit mijn schulp te kruipen, in de spiegel van mijn ziel te kijken en trouw te Zijn aan meZelf. Om een veilige bedding en geborgenheid in mezelf te creëren en zo te verzachten…
Een uitnodiging om mijn best-doener een hele lange vakantie te geven. Misschien mag hij (of is het een zij) op vervroegd pensioen. Hij heeft zijn dienst genoeg bewezen… het hoeft niet perfect, als het maar écht is!
Een uitnodiging om mijn hartspier te vergroten en mijn ware zelf tevoorschijn te ‘toveren’. Net zoals in de natuur zijn de zaadjes geplant en wachten ze op de juiste tijd om te bloeien…
Een uitnodiging om het Goddelijke in mij te ont-dekken om zo mijn werkelijke bijdrage aan de wereld te mogen verwezenlijken (vanuit het diepste van mijn wezen). Om het pure, het ware, het authentieke steeds meer te Zijn en uit te dragen. Daar heb ik en iedereen rondom mij het meeste aan. Dat is volgens mij ook de bedoeling van mijn (en jouw) komst hier op aarde…
Dus alles wat voorbij komt, is een uitzuiveren van wat ik niet ben, van wat ik mezelf heb wijs gemaakt en van wat me niet meer dient. Elke keer ik dieper durf te kijken, werkt het bewustzijnsverruimend.
Een uitnodiging om mijn volledige Zijn te omarmen. Aan mij om het kadootje uit te pakken of het in de verpakking te laten zitten…
Neem jij het cadeau aan??
Ik wens je een week van puurheid, waarin je in verbinding met jeZelf en anderen durft aan te kijken wat zich aandient.
Warme knuffel
Gudrun