In een vrij eenvoudige, normale situatie werd ik even terug geslingerd naar de tijd van dat kleine, onzekere meisje. Het meisje dat niet wist wat het moest doen, het meisje dat vertrouwde op de mensen rondom haar en niet altijd kreeg wat ze nodig had. Het meisje dat zoekende was en niet alle antwoorden in zichzelf vond maar vooral volgde wat haar van buitenaf werd meegegeven. Het meisje dat vanuit dat gevoel deed wat de anderen van haar verwachtten.
Op het moment dat ik even werd terug geslingerd waren mijn handen aan het beven, voelde ik dat het zweet me uitbrak en dat ik weer dat please gedrag aannam. Gelukkig was een goeie vriendin ook ter plaatse en die zei “Wat is dat, beef jij zo? Ho stop even” Dat was het moment dat ik besefte dat ik terug in de tijd geslingerd werd. Eerst had ik het nog niet helemaal door… na die opmerking kon ik zakken in het gevoel, mijn rustige ademhaling terug vinden om dan uit het verleden te stappen en mezelf weer te ont-moeten.
Nog verschillende keren die dag kwam het moment weer naar boven. Ik voelde dat het oké was, dat het iets was dat ik nog even mocht zien. Dat mij er aan herinnerde om uit de rush te stappen en in vertrouwen dat het allemaal goed is zoals het is. Dat ik geen stappen hoef over te slaan maar ook niet hoef terug te keren naar hoe het vroeger was. Dat is voorbij en het nieuwe is in aantocht, nee het nieuwe is er al…
Heb jij (de laatste tijd) ook soms het gevoel terug geslingerd te worden naar vroegere situaties of gedragingen? Weet dat dit niet is om je pijn te bezorgen maar wel om dit nog even aan te kijken, te doorvoelen en te omarmen. Vanuit acceptatie, vanuit toelaten, kan je loslaten. Je leert te zien waar je jezelf nog tegen houdt, waar je nog doorheen mag om zo steeds weer bij nieuw te komen. Een nieuwe jij, de ware jij, de pure jij… Het Leven steunt je bij elke verandering, laat je maar dragen!!
Ik wens je een week waarin je je gedragen voelt, een week waarin je steeds nieuwe stukjes van jeZelf mag ont-dekken!
Warme knuffel
Gudrun
Comments