Vorig weekend mocht ik getuige zijn van twee mensen die hun diepe pijn aan elkaar konden tonen (dit was niet voor het eerst maar was een heel mooi intens moment). De ene persoon gaf aan een pijn te voelen waar hij niet echt bij kwam, waarvan hij de oorsprong niet wist. Hij mocht een vrouw ‘uitkiezen’ waarbij hij zich veilig voelde. Beide gingen voor elkaar staan en hielden elkaar vast op een manier waarin ze elkaar konden aankijken en voelen…
De man kwam door de veiligheid die hij ervoer van de vrouw én van de groep, bij zijn diepe pijn. Hij kon die (mede door de support van de groep) toelaten in al zijn kwetsbaarheid en openheid, hij kon steeds dieper zakken. De vrouw hield ruimte voor zijn pijn en voelde die zichtbaar ook. Zij stond stevig en heel liefdevol. Het was een mooi intiem, kwetsbaar, liefdevol moment in openheid en vertrouwen …
Het mooie was dat ik een verandering voelde in mezelf (door toe te laten wat er zich vooraan afspeelde) maar ook in de hele groep. Een zachtheid kwam over mij, een streling van Liefde terwijl ik ook mijn pijn mocht voelen. Er werd niets gezegd, althans niet met woorden en toch werd er zoveel duidelijk…
Kan jij een ruimte creëren waarin het veilig is voor jezelf om te voelen? Heb jij mensen (en dat zullen er niet veel zijn) om je heen waarbij je je diepe pijn durft te tonen? Kan jij de pijn van de ander toelaten, zonder erin te verzwelgen en zonder er één of ander oordeel over te hebben?
Het mooie en frappante is als één iemand zijn/haar pijn toelaat, dat er ook andere mensen mee mogen trillen in die energie en een verandering ervaren, zonder iets te ‘doen’ maar door aanwezig te Zijn…
Wens je een week waarin je durft te voelen, al het moois in je leven en al wat je minder mooi vindt maar je wel bij jezelf brengt. Kortom een week waarin je echt mag Leven!!
Liefdevolle knuffel
Gudrun
credist afbeelding: onbekend
댓글