Gezeten op een bankje in het bos, omringd door bomen, struiken, bladeren en bloemen in alle kleurschakeringen groen was ik omringd door stilte…
De vogels zongen af en toe hun lied maar dit gezang onderbrak de stilte niet, het was eerder een ode aan de stilte…
Ik kon de stilte horen, ik kon haar proeven, voelen en zelfs zien. De stilte beroerde me met een innige zoen, een zachte streling, een warme gloed en nam me mee naar die stille plek in mezelf.
Die plek die ik op dat moment verder mocht ontginnen, ont-dekken, ont-plooien… om zo oog in oog te staan met het licht en de kracht die zich daar bevinden… het licht dat steeds stralender wordt en naar buiten uit mag schijnen… de kracht die ver-innerlijkt mag worden.
In een innige omhelzing met de stilte, omarm ik meZelf waardoor ik steeds dieper mag zakken in een versie van mezelf die de wereld ingestuurd mag worden en zo andere harten de stilte van hun wezen mag laten ontdekken…
Een reis naar binnen met vele andere mede reizigers… ben jij er één van??
Ik,wens je een week vol fijne reizen naar binnen, reisjes die je alleen mag maken en reisjes met metgezellen.
Lichtrijke knuffel
Gudrun
Comentarios