Lieve allemaal,
Perfectionisme, controle willen hebben, schaamtegevoel, angst om niet lief bevonden te worden,... Is dit gedrag herkenbaar? Dat heeft allemaal te maken met ons niet kwetsbaar durven opstellen.
Toen ik kind was, voelde ik mij niet begrepen en daardoor ook niet geliefd. Ik kon de liefde van anderen voor mij niet voelen, ze was er wel maar ik had een muur rond mij heen gebouwd om de pijn niet te moeten voelen. De pijn om afgewezen te worden, niet geliefd te zijn. (Dit kan door een kleine gebeurtenis in jouw leven zijn aangewakkerd). Dan ben ik maar beginnen pleasen om de liefde van de ander te krijgen want dat was wat ik nodig had, dacht ik. Ik deed mijn best op school, studeerde hard om toch maar te bewijzen dat ik het kon, dat ik die liefde waard was. Ik liep mooi binnen de lijntjes. Later werd ik perfectionistisch, ik wilde de perfecte echtgenote, moeder, huishoudster, leerkracht, vriendin zijn.
Enkele jaren geleden besefte ik dat ik daardoor steeds verder weg groeide van wie ik eigenlijk ben, van wat ik wilde. Ik wist zelfs niet meer wie ik was. Na een echtscheiding is het pas echt doorgedrongen hoe ik mij had opgeoferd, het leven van een ander had geleefd.
En ik ben zeker de enige niet :) Hoe kan het zover komen? Dit proces gebeurt onbewust. Omdat we bang zijn om te voelen, bang voor de pijn die dit met zich mee kan brengen, bang voor de afwijzing. En dus bouwen we een muur rond ons hart en uiten we dat in bovenstaand gedrag. We denken dat dit ons kan helpen. Niets is minder waar. Weer kwetsbaar durven zijn is het enige wat ons echt kan helpen. Die muur slopen of langzaam laten afbrokkelen is noodzakelijk. Zo kunnen we ons weer openstellen voor onszelf en anderen. Mooie verbindingen aangaan, masker laten afvallen en weer gaan voelen wat er in ons zit. Echt durven voelen, openstaan voor wat er op ons afkomt.
Kwetsbaar zijn is niet zwak maar maakt ons juist tot echtere, sterkere mensen. Als we kwetsbaar durven zijn, stellen we ons open voor vreugde, liefde en vernieuwing. En dat is de bron van echt Leven. Durf je openstellen en vol vertrouwen in het leven stappen. Dan wordt het leven steeds mooier en kan jij worden wie je echt bent, waarvoor je op de aarde gekomen bent. Jezelf kwetsbaar opstellen, vereist moed en durf maar brengt je zoveel meer!
Namasté, Gudrun
Comments