Vele kinderen zijn blij dat ze terug naar school mogen, ze zien hun vriendjes terug, kunnen weer samen spelen en kunnen weer vele verhalen kwijt aan elkaar. De dag bevat weer wat meer structuur en er wordt weer volop schools geleerd. Leuk voor al deze kinderen dat ze vol plezier weer naar school kunnen.
Er zijn ook heel wat andere kinderen, die nu al stress hebben om terug naar school te gaan. Kinderen die weer in de pas moeten lopen en die hoe hard ze ook hun best doen daar moeilijk in slagen. Kinderen die stress krijgen van de druk om te “moeten” presteren. Kinderen die de onrust in de klas heel snel oppikken en daar zelf ook heel onrustig van worden. Kinderen die zichzelf niet meer kunnen zijn. Kinderen die omdat ze net een beetje “anders” zijn worden uitgesloten. Kinderen die niet erkend en herkend worden in hun niet schoolse talenten.
Laten we als (groot)ouder, opvoeder, leerkracht, ondersteuner, … alle maar vooral de kinderen die het zelf wat moeilijker hebben aanmoedigen om hun eigen talenten te ontdekken, om hun eigenheid niet te verliezen. Laten we door ons unieke zijn, door onze creativiteit die kinderen tonen dat ook zij mogen zijn wie ze zijn. Elk talent is nodig in de maatschappij, elk talent mag ontwikkeld worden en het is aan ons om de eigenheid van elk kind te helpen ontwikkelen. Niet door onze visie door te drijven, maar door door de ogen van het kind te kijken, door te luisteren en te observeren wat er in het kind omgaat en wat er uit wil komen. Laten we kinderen vormen die mogen Zijn, in elk opzicht. Laten we kinderen vertellen dat ze prachtige wezens zijn, dat ze kunnen worden wat ze willen, dat ze alles kunnen bereiken waar ze van dromen, waar hun hart naar verlangt. Laat het kind zolang mogelijk kind zijn. Spelen, ervaren en beleven zijn belangrijke peilers om tot leren te komen. Pas als een kind zich goed in zijn vel voelt, kan het tot leren komen. Fouten maken mag, ik zie ze niet als fouten maar als leerervaring, ervaringen waar we weer een stuk sterker uitkomen. Laat ook de kinderen leren uit die ervaringen, in de wetenschap dat ieder kind op zijn tijd leert wat het nodig heeft.
Bij opvoeden hoort ook dat je kinderen emoties laat uiten, als een kind boos is, dan mag het boos zijn. Jij mag wel grenzen trekken, boos zijn mag, iemand pijn doen of iets kapot maken kan niet. Tranen hoeven niet altijd direct weg geveegd te worden, verdriet mag er ook zijn. Aanwezig zijn bij een kind en het toelaten de emotie te voelen is al voldoende. Bang zijn mag ook gevoeld worden, maar leer het kind dat die angst meestal ongegrond is. Een angst is in de meeste gevallen aangeleerd, al is het omdat we die als ouder ook hebben… Als we kinderen opvoeden tot emotioneel, stabiele wezens dan hoeven we als volwassenen niet meer leren met emoties om te gaan. Als we kinderen leren om te praten over gevoelens dan kunnen we als volwassenen ook open, eerlijk en verbonden praten met andere volwassenen.
Weet dat een kind een grote spiegel is van wat in jou mag veranderen. Als jij moeite hebt met het gedrag van jouw kind of een ander kind, kijk dan eens waarmee heb je precies moeite? Wat triggert het kind in jou? Wat kan jij in jouw energie veranderen? Elk kind wil gezien worden voor wie hij/zij is. Elk kind wil herkend en erkend worden. Kijk naar de behoefte van jouw kind en hoe jij daaraan kan beantwoorden. Een kind wil geen spullen, een kind wil de aandacht en de tijd van zijn ouders, opvoeders. Spendeer tijd met jouw kind(eren) en wees er dan met volledige aandacht. Luisteren terwijl je op je telefoon bezig bent, naar de tv kijkt of de krant leest is geen echte aandacht. Leg bewust alles aan de kant en wees er voor jouw kind, elke dag, kijk hoelang dat voor jou mogelijk is. Dit is geen tijdverlies, dit is goed bestede tijd. Daarna kan je weer verder met jouw dingen.
Geef ook jouw innerlijke kind(eren) de aandacht die ze nodig hebben. Wat je niet kreeg toen je klein was en zo naar verlangt, kan je aan jezelf geven. Herken en erken wie je bent, accepteer jezelf met alle mooie kanten maar ook met jouw schaduwkanten. Vanuit zelfliefde ben je in staat om nog meer onvoorwaardelijke liefde aan jouw kind(eren) of aan de kinderen die jou zijn toevertrouwd te geven.
En onthoud, een kind heeft veel meer aan voorbeelden dan aan woorden…
Ik wens je een week waarin je mag Zijn, waarin je de liefde voor jezelf mag voelen. Een week vol verbondenheid met wie jij bent!
Liefs
Gudrun
Comments