Alles wat je voelt, elk gevoel dat naar boven komt mag gevoeld worden.
Heb je een boos gevoel, voel dan die boosheid. Waar in jouw lichaam kan je dat voelen? Welke plaatsen in jouw lichaam laten jou voelen dat je boos bent? Het voelt dat? In het begin kan je denken dat je dan “moet” stampen, roepen, lopen, ergens tegenaan slaan,… maar eigenlijk hoeft dat niet. Die boosheid wil gevoeld worden, ze wil je iets vertellen. Ze toont jou dat er iets in jou mag veranderen. Het is niet de ander die je boos maakt, het is een boosheid die jij hebt verstopt die naar boven komt. Jouw boosheid die wordt aangewakkerd door iets wat de ander zegt of doet of net niet zegt of doet. Het belangrijkste is om dat te voelen en te doorvoelen. En dat hoeft echt niet lang te duren.
Als je verdriet voelt waar in jouw lichaam voel je dat dan? Durf je dat gevoel volledig toe te laten, accepteren dat er nu verdriet is?
Als er angst naar boven komt, duw je die dan weg? Of mag die angst er helemaal zijn? Probeer geen controle te houden over wat je voelt, voel alleen maar.
Elke gevoel dat naar boven komt, wil gezien worden. Het heeft jou iets te vertellen. De oorsprong van die emotie ligt in het verleden, ooit heb je die niet helemaal toegelaten of zelfs weggeduwd omdat het op dat moment te moeilijk was om die helemaal te voelen. Nu mag dat anders: stel jezelf open voor die emotie, voel ze, omarm ze, hou van die emotie, ze mag er zijn! En vanuit die openheid kan je die emotie dan loslaten, ze heeft dan geen vat meer op jou. Soms kan dat in 1 keer, soms in meerdere keren, in verschillende lagen.
Belangrijk is dat je een emotie hebt en niet die emotie bent. Ga je niet vereenzelvigen met een emotie. Jij bent niet die boosheid, je voelt boosheid. Je bent niet jouw verdriet, je voelt verdriet. Je bent niet jouw angst, je hebt nu even angst. Het gevoel dat naar boven komt dat duurt ook niet lang. Als het lang duurt dan blijf je hangen in de emotie, dan roep je er vorige ervaringen bij. Dan maak je hele verhalen in jouw hoofd die op zich niets met de emotie die je nu voelt te maken hebben.
Voel wat je voelt op dit moment, laat het gevoel er helemaal zijn, accepteer het in al zijn facetten en zie dan wat er gebeurt.
Deze week kwam bij mij ook een emotie naar boven, eentje die er al lang zit en waar ik niet echt naar durfde te kijken. Het was een gevoel van afwijzing. Toen ik het helemaal toeliet dan zag ik een film voor me verschijnen. Die leidde me naar een situatie uit het verleden, van toen ik nog kind was. Waar ik voor het eerst die afwijzing voelde en mijn gedrag aanpaste om die afwijzing niet meer te moeten voelen. Ik wilde die liefde die ik zo hard nodig had voelen en daarvoor heb ik mij aangepast. Toen kwam ook het besef dat ik door mij aan te passen, vooral mezelf heb afgewezen.
Die “film” duurde ook niet lang, misschien een halve minuut (heb niet echt op de tijd gelet) maar bracht me wel bij het begin van de emotie. Waardoor die emotie ook kon oplossen en ik niet naar de buitenwereld moest uitreiken om daar de oorzaak te zoeken.
Het antwoord ligt binnen in jou, soms diep verscholen, soms aan het oppervlak. Maar als jij ervoor openstaat dan wordt het je getoond.
Ik wens je veel succes in het “onderzoeken” van jouw emoties. Onderzoeken zonder echt iets te doen. Je hoeft niets te doen om op onderzoek uit te gaan. Enkel Zijn en wat je nodig hebt, komt naar je toe.
Geniet van een fijne week!
Liefs
Gudrun
Comments